هیدروسفالی در سگ ها
هیدروسفالی در سگ ها
سگ-مریض
برای خرید انواع نژاد سگ و گربه اصل و شجره دار و با مگی پت تماس بگیرید
هیدروسفالی که معمولاً «آب روی مغز» نامیده می‌شود یک بیماری عصبی است که در اثر وجود مایع مغزی نخاعی (CSF) بیش از حد در داخل جمجمه ایجاد می‌شود.
این باعث ایجاد فشار و تورم در مغز می شود که می تواند منجر به علائم مختلفی در سگ ها شود، از جمله مشکل در راه رفتن، ناتوانی در خانه گشایی یا یادگیری دستورات ساده و تغییر در رفتار.
هیدروسفالی در سگ ها می تواند مادرزادی باشد (سگ با این مشکل متولد می شود) یا اکتسابی.
نژادهای اسباب‌بازی و سگ‌های کوچک، همراه با نژادهای براکی سفالیک (صورت کوتاه) بیشترین آسیب را دارند.
چیهواهوا، بوستون تریر، پامرانین، پاگ، و تریر یورکشایر از جمله نژادهایی هستند که احتمال دارد به هیدروسفالی مادرزادی مبتلا شوند، که معمولاً در 12 هفتگی آشکار می شود.
هیدروسفالی یک بیماری جدی و گاهی تهدید کننده زندگی است، اما بسته به شدت و علت، اغلب با موفقیت قابل درمان است.
در اینجا چیزی است که باید در مورد آب روی مغز سگ ها بدانید.
هیدروسفالی چیست؟
هیدروسفالی یا آب روی مغز زمانی اتفاق می‌افتد که مایع مغزی نخاعی (CSF) در داخل و اطراف مغز حیوان جمع می‌شود و منجر به فشار بیش از حد داخل جمجمه می‌شود.
این وضعیت در بسیاری از گونه های مختلف حیوانات از جمله انسان رخ می دهد.
به طور معمول، CSF در اطراف مغز و نخاع جریان دارد و برای محافظت از این ساختارهای ظریف و همچنین منبعی از مواد مغذی برای سلول‌های سیستم عصبی عمل می‌کند.
اگر جریان طبیعی CSF توسط یک تومور، ناهنجاری مادرزادی یا تورم به دلیل التهاب مسدود شود، به جای تخلیه آن طور که باید، در داخل جمجمه تجمع می یابد.
در برخی موارد نادر، انسداد نیست، بلکه تولید بیش از حد CSF است که منجر به این مشکل می شود.
در هر صورت، چون مایعات زیادی وجود دارد و فضای کافی برای ذخیره آن در محدوده تنگ جمجمه وجود ندارد، به مغز حیوان فشار وارد می کند.
بدون درمان، این می تواند منجر به آسیب مغزی و مرگ شود.
علائم هیدروسفالی در سگ ها
فشار در مغز منجر به علائم مختلفی می شود که صاحبان حیوانات خانگی ممکن است در سگ های مبتلا به هیدروسفالی ببینند.
علائم ممکن است متفاوت باشد، اما اغلب شامل مشکل در راه رفتن عادی یا مشکلات رفتاری است.
علائم
جمجمه گرد یا گنبدی شکل غیرمعمول
راه رفتن سفت یا اسپاستیک
از یک طرف افتادن
راه رفتن در دایره
فشار دادن پیشانی به دیوار یا سطوح دیگر
تشنج
تغییرات رفتاری
مشکل در یادگیری
مشکلات چشم
بی حوصلگی
بی قراری
سر گرداز آنجایی که سگ های مبتلا به هیدروسفالی دارای CSF اضافی در جمجمه خود هستند، تورم سر برای آنها غیرعادی نیست.
پیشانی یا کل جمجمه ممکن است به دلیل وجود مایع درونی بزرگتر از حد معمول به نظر برسد، به خصوص اگر سگ یک توله سگ جوان باشد.
شکل حباب یا گنبد اغلب برای توصیف سر سگ مبتلا به هیدروسفالی استفاده می شود.
توله سگ‌های جوان مبتلا به هیدروسفالی ممکن است جمجمه‌های نرم‌تری داشته باشند که می‌تواند برای قرار دادن مایع منبسط شود،
اما وقتی جمجمه سخت شد، مغز تحت فشار قرار می‌گیرد.
سپس این فشار باعث سایر علائم بیماری می شود.
راه رفتن سفت
اکثر سگ های مبتلا به هیدروسفالی در راه رفتن مشکل دارند.
ممکن است پاهای آنها سفت باشد یا سگ در کنترل عضلات پای خود برای ایجاد یک راه رفتن صاف مشکل داشته باشد.
برخی از سگ ها به صورت دایره ای راه می روند یا هنگام تلاش برای راه رفتن به پهلو می افتند.
فشار دادن سر
یکی از رفتارهای متمایز که در برخی از سگ های مبتلا به هیدروسفالی دیده می شود فشار دادن سر است.
این نشست با پیشانی به دیوار یا سطح دیگری فشار داده شده است
تشنج
به دلیل افزایش فشار بر روی مغز، ممکن است گهگاه تشنج در سگ‌های مبتلا به هیدروسفالی دیده شود،
اما آن‌طور که قبلاً تصور می‌شد شایع نیستند و کمتر از 20 درصد از توله‌های سگ مبتلا به این بیماری را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
تغییرات رفتاری
به نظر می رسد سگ مبتلا به هیدروسفالی به دلیل افزایش فشار روی مغز، تغییراتی در شخصیت خود دارد.
سگ های دیگر ممکن است بی حال، بی قرار یا مضطرب به نظر برسند.
آهسته برای یادگیری
توله سگ های مبتلا به هیدروسفالی ممکن است به خصوص در یادگیری چیزها کند باشند.
برای مثال، بیش از 75 درصد از این سگ‌ها در خانه‌شکنی بسیار مشکل دارند.
اغلب، این سگ‌ها برای یادگیری و حفظ دستورات ساده مانند نشستن یا ماندن، تلاش می‌کنند.
مسائل چشم
هیدروسفالی مادرزادی اغلب در توله سگ ها با انحراف جانبی چشم (هر دو چشم در یک جهت به سمت یک طرف نگاه می کنند)
یا “علامت غروب خورشید” که در آن چشم ها به طور غیر طبیعی به سمت پایین هدایت می شوند، ظاهر می شود.
سگ های دیگر ممکن است کور باشند.
علل هیدروسفالی
سگ-بی-حال
هیدروسفالی به دلیل انسداد یا انسداد جریان طبیعی CSF در اطراف مغز و نخاع یا تولید بیش از حد CSF ایجاد می شود که سریعتر از تخلیه آن ایجاد می شود.
با این حال، در سگ‌ها، نوع اول بسیار شایع‌تر از نوع دوم است که معمولاً با شکل نادری از تومور مغزی همراه است.
دو نوع اصلی هیدروسفالی انسدادی در سگ‌ها وجود دارد
مادرزادی و اکتسابی
در حالی که نتایج نهایی یکسان است، علل آن متفاوت است.
اکثر سگ های مبتلا به هیدروسفالی شکل مادرزادی دارند، به این معنی که آنها با ناهنجاری های ساختاری جمجمه متولد شده اند که مجاری حامل CSF را محدود می کند.
در نتیجه، مایع نمی تواند به طور طبیعی تخلیه شود و در داخل جمجمه جمع می شود و به مغز در حال رشد توله سگ فشار وارد می کند و همچنین به داخل مغز نشت می کند که منجر به تورم می شود.
اثرات عموماً در عرض چند هفته پس از تولد توله سگ ظاهر می شود.
اکثر آنها بین 8 تا 12 هفتگی علائم را نشان می دهند ا
ز آنجایی که هیدروسفالی مادرزادی در نژادهای خاصی از سگ‌های اسباب‌بازی، کوچک و براکی‌سفالیک شایع‌تر است، فرض بر این است که علت در این موارد یک ویژگی ارثی است.
با این حال، ممکن است هر نژادی از توله سگ در زمانی که بسیار جوان است دچار عفونت مغزی شود که باعث تنگ شدن مجاری داخل مغز می شود و منجر به هیدروسفالی می شود.
این غیر معمول است، هر چند.
نژادهایی که به ویژه مستعد ابتلا به هیدروسفالی مادرزادی هستند عبارتند از
چیهواهوا
کاوالیر کینگ چارلز اسپانیل
بوستون تریر
مالتی
پامرانیان
یورکشایر تریر
بولداگ انگلیسی
پاگ
پودل اسباب بازی
لهاسا آپسو
پکن
هیدروسفالی اکتسابی، بر خلاف هیدروسفالی مادرزادی، بیشتر از سایر نژادها به برخی نژادها حمله نمی کند، اما می تواند در هر نوع سگی، چه جوان و چه مسن رخ دهد.
در این شکل از هیدروسفالی انسدادی، مایع مغزی نخاعی به دلیل انسداد مجاری که اغلب توسط تومور مغزی ایجاد می شود،
اما گاهی اوقات به دلیل تورم به دلیل عفونت، التهاب یا ضربه، قادر به تخلیه طبیعی از مغز نیست.
تشخیص هیدروسفالی در سگ ها
اغلب، یک دامپزشک می تواند هیدروسفالی مادرزادی را فقط با شکل مشخص سر و علائم توله سگ تشخیص دهد.
با این حال، اغلب، دامپزشک برای تایید تشخیص، سونوگرافی یا سی تی سر توله سگ را تجویز می کند.
در مواردی که مشکوک به هیدروسفالی اکتسابی است، سی تی اسکن یا MRI از مغز سگ برای تشخیص قطعی مورد نیاز است.
دامپزشک شما همچنین ممکن است آزمایش‌های بیشتری را برای رد یا تشخیص عفونت، بیماری‌های مزمن یا سایر شرایطی که ممکن است منجر به هیدروسفالی اکتسابی در سگ مسن‌تر شده باشد، درخواست کند.
درمان و پیشگیری
درمان هیدروسفالی مادرزادی بسته به شدت بیماری متفاوت است.
دو راه ممکن برای درمان وجود دارد
دارو
داروهایی که به کاهش مقدار CSF در مغز سگ کمک می کنند و همچنین تورم و التهاب را تسکین می دهند، معمولاً حداقل کوتاه مدت تجویز می شوند.
امپرازول آنتی اسید، به دلایلی که مشخص نیست، می تواند میزان CSF را تا بیش از 25 درصد کاهش دهد.
کورتیکواستروئیدها، مانند پردنیزون، رایج ترین دارو برای کنترل تورم هستند.
جراحی
جراحی برای قرار دادن شانت، که اساساً یک لوله کوچک است، که از مغز سگ تا حفره شکمی کشیده می‌شود، راه‌حل معمول درازمدت برای هیدروسفالی مادرزادی است که به تنهایی به دارو پاسخ نمی‌دهد.
شنت به CSF اجازه می دهد تا به طور مداوم از جمجمه تخلیه شود، بنابراین فشار داخل سر سگ کاهش می یابد.
این یک جراحی ظریف است که معمولاً در بیمارستان آموزشی دامپزشکی یا بیمارستان تخصصی حیوانات انجام می شود.
در حالی که جراحی خطراتی را به همراه دارد، اگر زودتر انجام شود تا 80 درصد موفقیت داردبرای سگ‌های مبتلا به هیدروسفالی اکتسابی، درمان با هدف اصلی، خواه تومور یا التهاب است.
در این موارد، بسته به موقعیت، گزینه‌ها ممکن است شامل آنتی‌بیوتیک، جراحی، اشعه، استروئیدها یا سایر داروهای ضدالتهاب یا ترکیبی از درمان‌ها باشد.
از آنجایی که هیدروسفالی در سگ‌ها اغلب یک نقص ارثی است که از بدو تولد وجود دارد، به‌راحتی نمی‌توان از آن جلوگیری کرد،
مگر اینکه سگ‌های مبتلا به این بیماری را پرورش دهند.
پیش آگهی برای سگ های مبتلا به هیدروسفالی
هیدروسفالی یک بیماری جدی است که می تواند عواقب مادام العمر داشته باشد.
با این حال، در توله‌هایی که خیلی شدید تحت تأثیر قرار نگرفته‌اند و درمان زودهنگام دریافت می‌کنند، پیش‌آگهی کاملاً خوب است و بیش از 70 درصد آنها حداقل بهبود علائم خود را نشان می‌دهند.
این وضعیت به دلیل یک تومور مغزی یا عفونت است که به راحتی قابل درمان نیست یا ممکن است منجر به مرگ شود.
.
.
.
.
مگی پت آماده ارایه مشاوره به شماست
.
.
.
به اینستاگرام مگی پت سر بزنید تا اطلاعات بیشتری کسب کنید