میلوپاتی دژنراتیو در سگ ها

میلوپاتی دژنراتیو در سگ ها

میلوپاتی دژنراتیو در سگ ها

 

 

برای خرید انواع نژاد سگ و گربه اصل و شجره دار و… با مگی پت تماس بگیرید

 

میلوپاتی دژنراتیو سگ ها را به طور عمده تحت تاثیر قرار می دهد، اما در ابتدا ممکن است با سایر شرایط یا فرآیندهای بیماری اشتباه گرفته شود.

با درک بیشتر در مورد این موضوع ژنتیکی، صاحب سگی که علائم میلوپاتی دژنراتیو مانند ضعف اندام را مشاهده می کند، می تواند بهتر باشد.

آماده برای نحوه مدیریت این شرایط برای ارائه بهترین کیفیت زندگی ممکن برای حیوان خانگی خود هستند.

 

میلوپاتی دژنراتیو چیست؟

 

میلوپاتی دژنراتیو (همچنین به عنوان DM شناخته می شود) بیماری است که ماده سفید نخاع را تحت تأثیر قرار می دهد و باعث تجزیه یا تحلیل رفتن آن می شود که منجر به ضعف اندام های عقبی می شود که در نهایت به فلج شدن منجر می شود.

با گذشت زمان، قسمت جلویی پاها نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند.

این بیماری شبیه برخی از اشکال اسکلروز جانبی آمیوتروفیک انسانی (ALS) است که بیشتر به عنوان بیماری لو گریگ شناخته می شود.

این بیماری بدیهی است که برای صاحب سگ ویرانگر است، زیرا در نهایت منجر به از دست دادن عملکردی می شود که برای بسیاری از فعالیت های طبیعی سگ ضروری است.

 

علائم میلوپاتی دژنراتیو در سگ ها

 

اولین نشانه های میلوپاتی دژنراتیو در سگ ها نامحسوس است.

آنها معمولاً در سگ های بالای هشت سال رخ می دهند.

با پیشرفت علائم میلوپاتی دژنراتیو، برای صاحبش آشکارتر می شوند، اما در ابتدا ممکن است چندان آشکار نباشند.

علائم و نشانه های پیشرونده DM ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

علائم

 

تاب خوردن در انتهای عقب هنگام ایستادن

در صورت هل دادن به راحتی می افتد

تکان خوردن

به هم زدن پنجه ها هنگام تلاش برای راه رفتن

خراشیدن پاها روی زمین هنگام راه رفتن

ساییده شدن غیر طبیعی ناخن های پا

مشکل در راه رفتن

مشکل برخاستن از حالت نشسته یا درازکش

هنگام راه رفتن یا ایستادن زمین خوردن

ناتوانی در راه رفتن

فلج اندام های عقبی

تاب خوردن و تکان خوردن

در ابتدا، سگ مبتلا به DM ممکن است در هنگام ایستادن کمی تکان بخورد یا در قسمت عقبی تاب بخورد.

سگ همچنین اگر کمی هل داده شود به راحتی از روی زمین می افتد. اما سگ درد ندارد.

 

خراشیدن پا و انقباض پنجه ها

 

با پیشرفت بیماری، علائم بدتر شده و اندام های عقبی ضعیف تر می شوند.

این می تواند باعث خراشیدن پاها بر روی زمین شود که سگ سعی می کند آنها را برای راه رفتن بلند کند و در نتیجه باعث ریزش مو و افزایش تحریک پوست می شود.

زانو زدن پنجه ها ممکن است اتفاق بیفتد که از پنجه های عقب شروع می شود.

سگ شروع به چرخاندن بند انگشتان خود به زیر می کند و سعی می کند روی آنها راه برود.

 

ناخن های فرسوده پا

 

ساییده شدن بیش از حد پنجه ها (ناخن های پا) و/یا زخم در پاها ممکن است در نتیجه ناتوانی سگ در راه رفتن صحیح ایجاد شود.

 

مشکل در راه رفتن و بلند شدن

 

سگ ممکن است در بلند شدن از حالت نشسته یا دراز کشیده مشکل داشته باشد.

وقتی سگ بلند می شود، راه رفتن برایش سخت است.

در این مرحله ممکن است بالا رفتن از پله ها و چمباتمه زدن برای اجابت مزاج نیز دشوار باشد.

 

افتادن

 

با پیشرفت بیماری، سگ ممکن است به راحتی از زانوهایش کمانک بزند و در صورت از دست دادن تعادل، حتی بدون فشار ملایم، زمین بخورد.

 

ناتوانی در راه رفتن و فلج شدن

 

در نهایت، سگ مبتلا به DM هنگام تلاش برای راه رفتن به زمین می افتد و ممکن است دچار فلج کامل اندام های عقبی شود.

 

چه چیزی باعث میلوپاتی دژنراتیو در سگ ها می شود؟

 

علت میلوپاتی دژنراتیو در سگ ها جهش در ژنی به نام سوپراکسید دیسموتاز 1 (SOD1) است.

عامل خطر در سال 2009 شناسایی شد

 

چگونه دامپزشکان میلوپاتی دژنراتیو را در سگ ها تشخیص می دهند؟

 

علائم اولیه میلوپاتی دژنراتیو می تواند شبیه علائم سایر بیماری ها باشد، بنابراین یک معاینه فیزیکی کامل و اغلب برخی آزمایشات تشخیصی برای رد سایر علل ضعف اندام عقبی لازم است.

دامپزشک همچنین تاریخچه کامل پزشکی را همراه با در نظر گرفتن نژاد و سن سگ می گیرد.

ممکن است آزمایش‌های تشخیصی مانند اشعه ایکس، سی‌تی اسکن و ام‌آر‌آی، آنالیز مایع مغزی نخاعی (CSF) و همچنین نمونه‌برداری از نخاع انجام شود.

اگرچه این معمولاً انجام نمی‌شود و تشخیص دیابت معمولاً انجام می‌شود. پس از رد سایر بیماری های احتمالی.

 

آزمایش DNA برای بررسی جهش ژن SOD-1 در دسترس است و اغلب برای نژادهای در معرض خطر توصیه می شود.

این آزمایش از طریق چندین آزمایشگاه ارائه می شود.

 

نحوه درمان میلوپاتی دژنراتیو

 

هیچ درمانی برای میلوپاتی دژنراتیو در سگ ها وجود ندارد.

درمان علائم با پیشرفت آنها می تواند به حفظ کیفیت زندگی خوب در سگی که این بیماری تشخیص داده شده است کمک کند.

ورزش، پیاده روی، شنا و فیزیوتراپی برای افزایش کیفیت زندگی سگ مبتلا به دیابت حیاتی است.

مهارهای مخصوص عقبی برای کمک به سگ در راه رفتن، جلوگیری از آسیب پا، افزایش کشش با راه رفتن سگ روی چمن به جای بتن، و قرار دادن فرش روی زمین های لغزنده ممکن است به تأخیر در نیاز به اتانازی کمک کند.

 

پیش آگهی برای سگ های مبتلا به میلوپاتی دژنراتیو

 

علائم سگ مبتلا به میلوپاتی دژنراتیو به سرعت پس از تشخیص بدتر می شود.

نخاع به انحطاط خود ادامه می دهد، سگ از دراز کشیدن در ایستادن با مشکل مواجه می شود و با گذشت زمان، تحرک دشوارتر می شود.

در نهایت، سگ مبتلا به DM بی اختیار می شود. مرحله آخر DM فلج است.

 

چگونه از میلوپاتی دژنراتیو جلوگیری کنیم

 

تنها راه برای جلوگیری از میلوپاتی دژنراتیو در سگ، پرورش انتخابی است.

قبل از خرید یک سگ در معرض خطر، از پرورش دهنده بخواهید که نتایج آزمایش جهش ژن SOD-1 را روی والدین به شما نشان دهد، که ثابت کند هر دو دارای دو نسخه از ژن طبیعی هستند.

 

سوالات متداول

 

چه زمانی باید سگ مبتلا به میلوپاتی دژنراتیو را زمین بگذارید؟

 

هنگامی که سگ شما در اواخر مرحله میلوپاتی دژنراتیو است، چیزی که دامپزشک شما را از آن آگاه می‌کند،

زمانی خواهد رسید که آنقدر درد دارد که باید این تصمیم را بگیرید.

 

چگونه از سگ مبتلا به میلوپاتی دژنراتیو مراقبت کنم؟

 

ممکن است لازم باشد کفش مخصوص سگ خود را بخرید تا به او کمک کند بهتر راه برود.

مهار ممکن است به پشتیبانی عقب کمک کند.

ثابت شده است که فیزیوتراپی برای سگ شما به طور قابل توجهی طول عمر او را افزایش می دهد.

تغییر ملافه، از یک تخت کناری به تخت تخت، ممکن است تلاش او را برای بلند شدن از رختخواب آسان کند.

سگ شما ممکن است به پوشک نیاز داشته باشد، بنابراین این را در نظر داشته باشید تا از آشفتگی هایی که برای هر دوی شما استرس زا خواهد بود جلوگیری کنید.

 

سگ ها چقدر می توانند با میلوپاتی دژنراتیو زندگی کنند؟

 

هنگامی که سگ شما مبتلا به میلوپاتی دژنراتیو تشخیص داده شد، تنها از شش ماه تا سه سال عمر می کند.

 

میلوپاتی دژنراتیو با چه سرعتی پیشرفت می کند؟

 

متأسفانه این بیماری به سرعت پیشرفت می کند. سگ ها معمولاً در عرض یک سال پس از تشخیص دچار فلج می شوند.

ترجمه مقاله