تنگی نخاع در سگ ها
تنگی نخاع در سگ ها
تنگی-نخاع-سگ
برای خرید انواع نژاد سگ و گربه اصل و شجره دار و… با مگی پت تماس بگیرید
تنگی نخاع و به طور خاص تنگی لومبوساکرال یک بیماری دردناک است که سطح پایینی نخاع سگ را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند باعث مشکلات ادراری، روده ای و راه رفتن شود.
دانستن اینکه این بیماری چیست، چگونه تشخیص داده میشود و چه نوع گزینههای درمانی وجود دارد،
میتواند به شما کمک کند در صورتی که سگ شما با این مشکل تشخیص داده شود، آماده شوید.
تنگی نخاع چیست؟
تنگی نخاع معمولاً به عنوان تنگی لومبوساکرال شناخته می شود و یک بیماری است که ساختار نخاع را در ناحیه کمری و خاجی ستون فقرات تحت تأثیر قرار می دهد.
نخاع در بدن توسط ستون فقرات استخوان محافظت می شود و سگ های مبتلا به تنگی نخاعی دچار تنگی نخاع می شوند.
مشکلات مختلفی که به قسمتی از نخاع و اعصاب نزدیک باسن و دم فشار وارد می کند.
این منجر به انواع علائم مشکل ساز برای سگ در پشت می شود.
تنگی ستون فقرات نیز می تواند در ناحیه گردنی ستون فقرات رخ دهد، اما به این سندرم وابلر (یا تنگی دهانه رحم) گفته می شود و علائم متفاوتی نسبت به تنگی لومبوساکرال ایجاد می کند.
علائم تنگی نخاع در سگ ها
تنگی ستون فقرات بر ثبات قسمتهای عقب سگ تأثیر میگذارد و علائم بسته به شدت بیماری یا محل و چگونگی آسیب نخاع میتواند متفاوت باشد. در اینجا علائم این بیماری وجود دارد:
علائم
مشکل برخاستن پس از نشستن یا دراز کشیدن
مشکل با پله ها
درد و ضعف در پشت
بی اختیاری ادرار یا مدفوع
زانو زدن و کشیدن پنجه های عقب
مشکل در توانایی تکان دادن یا بالا بردن دم
افزایش دشواری
بیشتر سگ ها در استفاده از اندام عقبی خود با مشکل مواجه می شوند،
به ویژه زمانی که سعی می کنند پس از دراز کشیدن یا نشستن از جای خود بلند شوند. این به دلیل التهاب اعصاب و عضلات است.
مشکل با پله ها
مشکل پاهای عقب باعث می شود سگ شما در هنگام تلاش برای بالا رفتن از پله ها دچار مشکل یا بی میلی شدید شود.
درد و ضعف در پشت
ضعف عمومی در پشت ممکن است به صورت تکان خوردن یا تلو تلو خوردن هنگام راه رفتن مشاهده شود.
برخی از سگ ها به دلیل اعصابی که تحت تأثیر قرار گرفته اند، درد شدیدی را در پشت خود تجربه می کنند و اگر انتهای عقب آنها لمس شود،
گریه می کنند. اگر مشکل بدون درمان پیشرفت کند، سگ ممکن است دچار پارگی دیسک در ناحیه شود و فلج شود.
بی اختیاری
اعصابی که تحت تأثیر قرار می گیرند همچنین ممکن است باعث شود سگ مبتلا به تنگی نخاعی کنترل مثانه و روده خود را از دست بدهد،
بنابراین حوادثی در خانه و گودال های ادراری که سگ در آن خوابیده است ممکن است رخ دهد.
زانو زدن
درد و ضعف در پشت گاهی باعث می شود پنجه های سگ شما به زانو در بیاید و روی زمین کشیده شود.
مشکل با حرکت دم
سگ مبتلا به تنگی کانال نخاعی ممکن است نتواند دم خود را بردارد یا تکان دهد.
اگر صاحب سگ سعی کند دم سگ را بلند کند، ممکن است از درد گریه کند یا ناله کند.
برخی از سگ ها ممکن است در مورد دم خود مضطرب شوند و آن را بی وقفه تا سر حد مثله شدن بجوند.
علل تنگی کانال نخاعی
تنگی کانال نخاعی یک بیماری دژنراتیو است، بنابراین با افزایش سن سگ ایجاد می شود.
تصور میشود که ژنتیک ممکن است در این بیماری نقش داشته باشد،
بهویژه در نژادهای ژرمن شپرد و احتمالاً سایر نژادهای سگهای کار، بهویژه اگر فشار مکرر در ناحیه اتصال کمری خاجی را تجربه کنند که ناشی از استفاده بیش از حد از طریق فعالیتهای تمرین بدنی شدید است.
برخی از نژادها با مهره های غیرطبیعی متولد می شوند که می تواند منجر به تنگی نخاع شود.
سگ های نژاد متوسط تا بزرگ که تا حدودی مسن تر هستند بیشتر مستعد تنگی کانال نخاعی هستند.
با این حال، برای درک کامل علت این بیماری باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
تشخیص تنگی نخاعی در سگ ها
اگر مشکوک هستید که سگ شما دچار تنگی کانال نخاعی شده است،
دامپزشک شما علائمی را که در خانه مشاهده می کنید صحبت می کند و یک معاینه فیزیکی کامل انجام می دهد.
همچنین ممکن است آزمایش هایی برای رد سایر بیماری ها مانند آزمایش خون و ادرار انجام شود.
دامپزشک شما یک آزمایش دستی را با اعمال فشار مستقیم بر روی فضای لومبوساکرال در موقعیت های مختلف انجام می دهد.
علاوه بر این، پزشک ممکن است از آزمایش “جک دم” (بالا بردن دم) استفاده کند تا ببیند آیا سگ شما با درد پاسخ می دهد یا خیر.
برای بررسی شکل و فاصله مهره ها باید از ستون فقرات عکس برداری با اشعه ایکس انجام شود.
اما برای تشخیص نهایی، ام آر آی یا سی تی اسکن انجام می شود.
میلوگرام ممکن است انجام شود، که ماده حاجب را به ناحیه تزریق می کند تا بتواند ناحیه را برای تعیین دقیق محل ایجاد فشار مشاهده کند.
رفتار
اگر جراحی برای سگ شما گزینه ای نباشد، محدودیت فعالیت همراه با داروها برای رفع التهاب و درد، برنامه درمانی معمولی است.
برخی از سگ های مبتلا به تنگی کانال نخاعی با این طرح درمانی خوب عمل می کنند،
اما اگر بیماری به اندازه کافی شدید باشد، مداخله جراحی ممکن است تنها گزینه باشد.
در صورت انتخاب شدن، جراحی به نام لامینکتومی انجام می شود.
در طی این روش، پزشک فشار روی اعصاب و نخاع را کاهش می دهد.
هر دامپزشکی این نوع جراحی را انجام نمی دهد، بنابراین ممکن است لازم باشد برای این عمل به یک بیمارستان تخصصی مراجعه کنید.
علاوه بر این، دامپزشک شما ممکن است به شدت توصیه کند که سگ شما وزن کم کند.
اضافه وزن می تواند مشکلات کمر سگ را تحریک کند، به خصوص زمانی که دچار تنگی کانال نخاعی باشد.
پیش آگهی برای سگ های مبتلا به تنگی نخاعی
پیش آگهی سگ های مبتلا به تنگی کانال نخاعی خوب است، حتی اگر جراحی انجام شود.
لامینکتومی باید عملکرد پاهای عقب را بازیابی کند.
مراقبت های بعد از عمل شامل داروهایی برای مدیریت درد و التهاب است و همچنین ممکن است به توانبخشی فیزیکی، لیزر سرما درمانی و مکمل های مختلف نیاز داشته باشد.
در بسیاری از موارد، سگ باید دوره ای از مسکن ها یا داروهای ضد التهابی را برای مدت زمان نامشخصی ادامه دهد.
نحوه پیشگیری از تنگی کانال نخاعی
از آنجایی که تصور میشود تنگی نخاعی یک مشکل ژنتیکی یا مادرزادی است،
تنها راه برای جلوگیری از بروز آن در سگها، غربالگری نژادهای در معرض خطر برای مشکلات ستون فقرات قبل از پرورش آنهاست.
برای اطمینان از عدم وجود ناهنجاری آشکار در مهرهها در نژادی که انتخاب میکنید، باید عکسبرداری با اشعه ایکس از ستون فقرات انجام شود.