بیماری اسپوندیلوز در سگ ها
بیماری اسپوندیلوز در سگ ها
بیماری-اسپوندیلوز-در-سگ ها
اسپوندیلوز یک بیماری ستون فقرات است که به طور معمول در سگ های مسن دیده می شود و باعث رشد استخوان جدید در امتداد مهره ها می شود.
در حالی که شدت اسپوندیلوز می تواند از سگی به سگ دیگر متفاوت باشد، مانند آرتریت، بیماری در طول زمان پیشرفت می کند.
خبر خوب این است که حتی اگر حیوان خانگی شما به این بیماری مبتلا شود، باز هم می‌تواند زندگی کامل و شادی داشته باشد.
اسپوندیلوز چیست؟
اسپوندیلوزیس (گاهی اوقات به عنوان spondylosis deformans شناخته می شود) یک بیماری ستون فقرات است که در آن خارهای استخوانی (استئوفیت ها) در اطراف لبه های مهره ها ایجاد می شود.
یک ستون فقرات طبیعی دارای “بلوک”های جداگانه ای از مهره ها است که فضای بین آنها از دیسک بین مهره ای تشکیل شده است.
با اسپوندیلوز، خارهای استخوانی در انتهای مهره‌ها قابل مشاهده هستند و در موارد شدیدتر، رشد استخوان جدید می‌تواند پلی در بالا و پایین ایجاد کند که مهره‌ها را به هم متصل می‌کند.
ستون فقرات در سگ به سه ناحیه تقسیم می شود:
دهانه رحم: ناحیه دهانه رحم از شانه ها و گردن سگ شما پشتیبانی می کند.
سینه: ناحیه قفسه سینه از قفسه سینه و نواحی شکم حمایت می کند.
کمر: ناحیه کمر از قسمت پایین کمر و انتهای عقب سگ شما حمایت می کند.
ساکرال: قسمت پایینی ستون فقرات از انتهای عقبی پشتیبانی می کند.
دمی: انتهای ستون فقرات شامل استخوان های دم.
شایع ترین مکان برای ایجاد اسپوندیلوز در نواحی قفسه سینه و کمر است
علائم اسپوندیلوز در سگ ها
از آنجایی که این بیماری سگ‌های مسن‌تر را بیشتر تحت تأثیر قرار می‌دهد،
باید در گزارش هرگونه تغییر در تحرک، وضعیت بدن یا راه رفتن سگ خود به دامپزشک خود کوشا باشید.
در اینجا علائم شایع اسپوندیلوز وجود دارد.
علائم
بی اختیاری
مشکل در برخاستن یا راه رفتن
لنگیدن یا لنگش
کشیدن پاهای عقب
حالت قوس دار
سفتی، سختی
کاهش تحرک
ممکن است بدون علامت باشد
بی اختیاری
چگونگی-درمان-اسپوندیلوز-سگ
گاهی اوقات با اسپوندیلوز، در صورت درگیر شدن عصب، ممکن است اختلال عصبی ایجاد شود.
به عنوان مثال، برخی از حیوانات خانگی مبتلا به ترومای ستون فقرات ممکن است مشکلاتی با بی اختیاری داشته باشند.
این می تواند در نتیجه قطع ارتباط روی نخاع به دلیل برخورد خارهای استخوانی باشد.
اگر حیوان خانگی شما به طور ناگهانی در خانه دچار حوادث شد، یا سگ شما مناطقی را روی بستر خود کثیف کرد، مطمئن شوید که برای ملاقات با دامپزشک برنامه ریزی کرده اید.
همیشه مهم است که دامپزشک سگ شما را معاینه کند تا دلیل پزشکی را قبل از اینکه فرض کنیم مربوط به رفتار است را رد کند.
مشکل در برخاستن یا راه رفتن
در موارد شدید، مناطق خاصی از ستون فقرات ممکن است باعث محدودیت حرکت سگ به دلیل میزان و محل خارهای استخوانی شود.
در این حالت، ستون فقرات سگ ممکن است سفت و غیر قابل انعطاف به نظر برسد و بلند شدن یا راه رفتن را سخت کند.
لنگیدن یا لنگش
در حالی که توجه و بررسی هر گونه درد در حیوان خانگی بسیار مهم است، کمردرد اغلب با علائم آشکار لنگیدن یا لنگش کم می شود.
حرکت محدود از خارها ممکن است باعث لنگیدن یا لنگش سگ شود.
کشیدن پاهای عقب
کشیدن پاهای عقب یا انگشتان پا نشانه آسیب عصبی است و باید بلافاصله توسط دامپزشک بررسی شود.
حالت قوس دار
سگ ممکن است در صورت کمردرد کمر خود را قوس دهد و راه برود یا بایستد.
چه چیزی باعث اسپوندیلوز در سگ می شود؟
اسپوندیلوز یک بیماری مزمن مرتبط با افزایش سن است.
مانند تمام استخوان ها، ستون فقرات نیز با بالا رفتن سن حیوان خانگی ضعیف می شود.
برای جبران هرگونه ضایعات ساختاری ناشی از ساییدگی و پارگی روزانه یا آسیب‌های تروماتیک، بدن این خارهای استخوانی را در تلاش برای ایجاد ثبات در امتداد ستون فقرات برای محافظت از نخاع ایجاد می‌کند.
سه دسته از سگ ها وجود دارند که ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اسپوندیلوز باشند:
سگ هایی که از بیماری ستون فقرات یا دیسک موجود مانند بیماری دیسک بین مهره ای (IVDD) رنج می برند.
سگ های میانسال تا مسن
بوکسورها ممکن است خطر بیشتری داشته باشند
چگونه دامپزشکان اسپوندیلوز را در سگ ها تشخیص می دهند؟
برای تشخیص این وضعیت، ساختار ستون فقرات باید با اشعه ایکس یا ام آر آی بررسی شود.
در اغلب موارد، اسپوندیلوز به طور تصادفی تشخیص داده می‌شود، زمانی که عکس‌برداری با اشعه ایکس از حیوان خانگی به دلیل نامربوطی انجام می‌شود.
در حین ارزیابی کل رادیوگرافی، دامپزشک می تواند رشد غیرطبیعی استخوان اطراف ستون فقرات را ببیند.
حیوانات مبتلا به طور کلی تا زمانی که به سن 10 سالگی برسند، شواهدی از اسپوندیلوز را در اشعه ایکس نشان می دهند.
درمان اسپوندیلوز
خوشبختانه، اکثر سگ‌ها هیچ نشانه‌ای از درد یا ناراحتی با این بیماری نشان نمی‌دهند و معمولاً دارو برای اسپوندیلوز به تنهایی تجویز نمی‌شود.
با این حال، اگر سگ شما درد دارد، دامپزشک شما ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
مکمل های غذایی مانند گلوکزامین، متیل سولفونیل متان (MSM)، کندرویتین سولفات 4
جراحی، در موارد نادر، اگر رشد استخوانی باعث فشردگی عصب شود
پیش آگهی برای سگ های مبتلا به اسپوندیلوز
پیش آگهی سگ مبتلا به اسپوندیلوز، حتی اگر شدید باشد، خوب است.
بسیاری از سگ ها اسپوندیلوز دارند اما هرگز علائمی از خود نشان نمی دهند و زندگی عادی دارند یا کمی سفت هستند و از نظر انعطاف و دامنه حرکتی محدود هستند.
چگونه از اسپوندیلوز پیشگیری کنیم
در حالی که برای پیشگیری از اسپوندیلوز هیچ کاری نمی توان انجام داد، فعال نگه داشتن حیوان خانگی مسن تر می تواند به انواع تغییرات مرتبط با سن کمک کند.
تحقیقاتی در مورد چگونگی جلوگیری از ایجاد اسپوندیلوز، به ویژه در بوکسورها در حال انجام است.
یکی از ساده ترین اقدامات پیشگیرانه، سخت ترین است.
حیوان خانگی خود را در وزن مناسب نگه دارید.
در حالی که مقاومت در برابر چشم های سگ توله سگ کلاسیک دشوار است، سعی کنید خوراکی های سالم تر یا خوراکی های جایگزین مانند هویج بچه، تکه های سیب یا حتی تکه هایی از کیبل سگ خود بدهید.
رژیم غذایی
تغذیه خوب صرف نظر از مرحله زندگی مهم است، با این حال، با افزایش سن سگ ها، می توانند نیازهای تغذیه ای و کالری متفاوتی داشته باشند.
تغذیه باکیفیت و وزن سالم برای همه حیوانات دست به دست هم می دهد، بنابراین، قبل از مراجعه بعدی سگ خود به دامپزشک، مطمئن شوید که از جلو و پشت کیسه غذای سگ خود عکس بگیرید.
به این ترتیب دامپزشک شما می تواند حجم غذای حیوان خانگی شما را در روز محاسبه کند.
ورزش
به تشویق سگ بزرگتر خود ادامه دهید تا برای پیاده روی منظم بیرون برود.
این نه تنها برای کاهش وزن بلکه برای حفظ حواس توله سگ شما بسیار مفید است.
درست مانند افراد، وزن ایده آل بدن به کاهش فشار روی مفاصل و استخوان ها کمک می کند و سگ را تا سال های پیری راحت نگه می دارد.
علاوه بر این، ورزش های کم تاثیر، مانند پیاده روی یا شنا، به قوی نگه داشتن ماهیچه ها و حمایت از مفاصل پیری کمک می کند.
.
.
.
مگی پت آماده ارایه مشاوره به شماست
.
.
.
به اینستاگرام مگی پت سر بزنید تا اطلاعات بیشتری کسب کنید
