آنتی بیوتیک های رایج برای سگ ها

آنتی بیوتیک های رایج برای سگ ها

آنتی بیوتیک های رایج برای سگ ها

 

 

برای خرید انواع نژاد سگ و گربه اصل و شجره دار و… با مگی پت تماس بگیرید

 

آنتی بیوتیک ها برای سگ ها برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شوند و از رایج ترین انواع داروهای تجویز شده برای سگ ها هستند.

در مورد رایج ترین انواع آنتی بیوتیک های مورد استفاده برای سگ ها، نحوه دادن به آنها و عوارض جانبی که ممکن است رخ دهد، بیاموزید.

 

چرا سگ ها به آنتی بیوتیک نیاز دارند؟

 

آنتی بیوتیک ها برای مبارزه با عفونت های باکتریایی استفاده می شوند که می توانند در هر قسمت از بدن از جمله پوست، دهان، چشم ها، گوش ها، مجاری ادراری، ریه ها و سایر اندام ها ایجاد شوند.

دامپزشکان ممکن است برای برخی از عفونت های زیر در سگ ها آنتی بیوتیک تجویز کنند:

آبسه

عفونت غدد مقعدی

پیودرما (عفونت باکتریایی پوست)

اوتیت (عفونت گوش، که ممکن است باکتریایی باشد)

عفونت دهان یا دندان

عفونت چشم

ذات الریه

عفونت مجاری ادراری

 

سرفه لانه و سایر عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی (اینها گاهی اوقات باکتریایی هستند)

پانکراتیت (ممکن است شامل عفونت باکتریایی باشد)

اسهال ناشی از رشد بیش از حد باکتری

عفونت های باکتریایی در سایر اندام ها

آنتی بیوتیک ها معمولا فقط در صورت وجود یا مشکوک بودن عفونت باکتریایی تجویز می شوند.

برخی از این شرایط می توانند ویروسی، قارچی یا استریل باشند و نیازی به درمان آنتی بیوتیکی ندارند.

 

آنتی بیوتیک های رایج برای سگ ها

 

انواع مختلفی از آنتی بیوتیک ها و همچنین کلاس های مختلفی وجود دارد.

هر کلاس برای از بین بردن باکتری ها متفاوت عمل می کند.

برخی از رایج ترین آنتی بیوتیک های تجویز شده توسط دامپزشکان برای سگ ها عبارتند از:

 

آموکسی سیلین

آموکسی سیلین/کلاوولانات (نام تجاری رایج: Clavamox)

سفالکسین

داکسی سایکلین

انروفلوکساسین (نام تجاری رایج: Baytril)

جنتامایسین

مترونیدازول

سولفامتوکسازول-تری متوپریم

تتراسایکلین

برخی از این داروها همان داروهایی هستند که برای انسان ها استفاده می شود، اما برخی دیگر به طور خاص برای سگ ها فرموله شده اند.

دامپزشک شما می داند که کدام آنتی بیوتیک برای انواع مختلف عفونت ها بهتر عمل می کند و داروی مناسب را تجویز می کند.

دامپزشک همچنین ممکن است نمونه ای از باکتری را جمع آوری کرده و آن را برای کشت و آزمایش حساسیت به آزمایشگاه بفرستد.

این آزمایش باکتری ها را شناسایی می کند و مشخص می کند کدام آنتی بیوتیک در برابر آن موثرتر است.

 

 

عوارض جانبی آنتی بیوتیک ها برای سگ ها

 

همه آنتی بیوتیک ها عوارض جانبی یکسانی ندارند، اگرچه بسیاری از آنها عوارض مشابهی دارند.

خوشبختانه، اکثر آنتی بیوتیک ها به طور کلی بی خطر هستند و به ندرت اثرات جدی روی سگ ها دارند.

اگر دامپزشک شما برای سگ شما آنتی بیوتیک تجویز کرده است، در مورد عوارض جانبی احتمالی و راه هایی برای جلوگیری از آنها سوال کنید.

در صورت مشاهده هر گونه عوارض جانبی هنگام تجویز آنتی بیوتیک با دامپزشک خود تماس بگیرید.

در اینجا برخی از رایج ترین عوارض جانبی مصرف آنتی بیوتیک در سگ ها آورده شده است.

 

واکنش آلرژیک

 

سگ ها می توانند واکنش های آلرژیک به آنتی بیوتیک ها داشته باشند، اما نسبتاً غیر معمول است.

سگ‌ها نیز مانند انسان‌ها می‌توانند در هر زمانی به هر دارویی حساسیت داشته باشند، بنابراین تحمل قبلی یک آنتی‌بیوتیک خاص به این معنی نیست که در آینده واکنش آلرژیک ایجاد نخواهد کرد.

 

علائم واکنش های آلرژیک از خفیف تا شدید متغیر است و ممکن است بلافاصله پس از مصرف آنتی بیوتیک یا چند ساعت بعد رخ دهد.

در طول یک واکنش آلرژیک، سگ ها ممکن است یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه کنند: 

 

شوک آنافیلاکتیک

تورم صورت یا پوزه

کهیر یا بثورات پوستی

دشواری در تنفس

تشنج

آب دهان بیش از حد

استفراغ

اسهال

اگر متوجه شدید که سگ شما دچار مشکل تنفسی یا تورم صورت شده است، باید فوراً او را به نزدیکترین مطب باز دامپزشکی بیاورید.

با دامپزشک تماس بگیرید تا به آنها اطلاع دهید که در راه هستید.

 

درمان به طور کلی شامل تزریق استروئیدها و آنتی هیستامین ها برای توقف واکنش و مراقبت های حمایتی در صورت نیاز (اکسیژن درمانی، مایعات و غیره) است.

 

اگر واکنش خفیف است، یعنی سگ شما خوب نفس می‌کشد اما علائم دیگری را مشاهده کردید، باید برای مشاوره با دامپزشک خود تماس بگیرید.

ممکن است به شما توصیه شود که آنتی هیستامین دیفن هیدرامین (بنادریل) را با دوز 1 میلی گرم به ازای هر پوند از وزن بدن مصرف کنید.

 

ناراحتی گوارشی

 

برخی از آنتی بیوتیک ها باعث تهوع، استفراغ، اسهال و کاهش اشتها می شوند

آموکسی سیلین بیمارستان های VCA

 

 شما معمولاً در عرض یک یا دو روز پس از شروع آنتی بیوتیک متوجه این علائم خواهید شد.

دادن آنتی بیوتیک همراه با غذا می تواند این عوارض را برای برخی سگ ها به حداقل برساند.

با این حال، اگر سگ شما حتی زمانی که آنتی‌بیوتیک‌ها همراه غذا داده می‌شود، ناراحتی گوارشی دارد، برای مشاوره با دامپزشک خود تماس بگیرید.

دامپزشک شما ممکن است بخواهد سگ شما را به آنتی بیوتیک دیگری تغییر دهد یا داروی دیگری برای تسکین علائم گوارشی اضافه کند.

 

عدم تعادل میکروبیومی

 

وقتی آنتی‌بیوتیک‌ها وارد بدن می‌شوند، اغلب باکتری‌های مفید و مضر را از بین می‌برند.

سگ‌ها نیز مانند مردم، فلور سالمی در بدن خود دارند، مخصوصاً در دستگاه گوارش و روی پوست.

این میکروب ها از سیستم ایمنی سگ حمایت می کنند، به هضم غذا کمک می کنند و حتی به تولید ویتامین ها و مواد مغذی لازم کمک می کنند.

 

سگ هایی که آنتی بیوتیک مصرف می کنند ممکن است به دلیل عدم تعادل روده دچار عوارض گوارشی مانند اسهال شوند.

اثرات این عدم تعادل در بدن ممکن است تا هفته ها پس از شروع آنتی بیوتیک ظاهر نشود.

برای پیشگیری یا درمان عدم تعادل میکروبیوم، دامپزشکان اغلب استفاده از مکمل های پروبیوتیک را که مخصوص سگ ها ساخته شده اند، توصیه می کنند.

دامپزشک شما می تواند بهترین نوع پروبیوتیک را برای وضعیت فعلی سگ شما توصیه کند.

 

اثرات عصبی

 

برخی از انواع آنتی بیوتیک ها می توانند اثرات عصبی مانند آتاکسی (راه رفتن در حالت مستی)، گشاد شدن مردمک ها، کج شدن سر به یک طرف، نیستاگموس (حرکت سریع غیرارادی چشم) و حتی تشنج ایجاد کنند.

مترونیدازول یک آنتی بیوتیک رایج مورد استفاده است که این عوارض جانبی بالقوه را دارد

 

اگر متوجه هر گونه ناهنجاری عصبی در سگ خود شدید، مصرف آنتی بیوتیک را متوقف کنید و بلافاصله با دامپزشک خود تماس بگیرید.

 

 

چگونه به سگ خود آنتی بیوتیک بدهید

 

اگر دامپزشک شما برای سگ شما آنتی بیوتیک تجویز کرده است، حتما دستورالعمل ها را دقیقا دنبال کنید و کل دوره را به پایان برسانید.

قطع زودهنگام آنتی بیوتیک ها می تواند باعث عود عفونت شود و باکتری ها ممکن است به درمان آنتی بیوتیکی مقاوم شوند.

دستورالعمل های تجویز آنتی بیوتیک ها به شکلی بستگی دارد که در آن وجود دارد.

 

آنتی بیوتیک های خوراکی

 

آنتی بیوتیک های خوراکی ممکن است به شکل قرص، قرص یا مایعات باشند.

بسیاری از والدین حیوانات خانگی موفق به پنهان کردن قرص ها یا قرص ها در مواد غذایی مانند کره بادام زمینی، پنیر یا قرص های تجاری طراحی شده برای این منظور شده اند.

مایعات را می توان با استفاده از سرنگ خوراکی به گوشه دهان ریخت. در بیشتر موارد، بهتر است آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی را همراه غذا بدهید تا روی معده نرم‌تر شوند.

 

آنتی بیوتیک های موضعی

 

برخی از عفونت ها بهتر است به صورت موضعی درمان شوند تا آنتی بیوتیک ها در تماس مستقیم با عفونت قرار گیرند.

برخی از عفونت ها نیاز به آنتی بیوتیک های خوراکی و موضعی دارند. آ

نتی بیوتیک های موضعی عبارتند از:

 

محلول های مایع گوش برای عفونت گوش (ممکن است ابتدا نیاز به تمیز کردن گوش ها داشته باشید)

قطره چشم برای عفونت چشم

دستمال مرطوب، اسپری، کرم، ژل یا پماد برای عفونت های پوستی

 

آنتی بیوتیک های تزریقی

 

برخی از عفونت ها به درمان تهاجمی تری نیاز دارند و دامپزشک شما ممکن است به سگ شما تزریق آنتی بیوتیک بدهد.

این کار در مطب دامپزشک شما انجام می شود و در صورت نیاز به چندین تزریق ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان باشد.

بعید است که هرگز نیاز به تزریق آنتی بیوتیک در خانه به سگ خود داشته باشید، اما دامپزشک شما به شما نشان می دهد که چگونه این کار را در صورت لزوم انجام دهید.

 

ایمنی و هشدارها

 

به طور کلی، آنتی بیوتیک ها با تجویز دامپزشک برای سگ ها بی خطر در نظر گرفته می شوند.

علاوه بر پیروی از دستورالعمل های دامپزشک، این نکات را نیز در نظر داشته باشید:

 

هرگز آنتی بیوتیک های باقی مانده از حیوان خانگی یا شخص دیگری را به سگ خود ندهید، مگر اینکه دامپزشک شما این کار را به شما توصیه کند.

آنتی بیوتیک ها و سایر داروها را از دسترس سگ خود دور نگه دارید.

اگر سگ شما بیش از حد مصرف کرد، که معمولاً عوارض جانبی GI ایجاد می کند، با دامپزشک خود تماس بگیرید.

اگر به نظر می رسد آنتی بیوتیک ها به مشکل کمک نمی کنند یا عوارض جانبی ایجاد می کنند، با دامپزشک خود تماس بگیرید.

همیشه کل دوره آنتی بیوتیک را تمام کنید مگر اینکه دامپزشک شما خلاف آن را بگوید.

 

مقاومت آنتی بیوتیکی

 

مقاومت آنتی بیوتیکی در مورد استفاده از آنها در انسان و حیوانات یک نگرانی است.

زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری‌ها قوی‌تر از آنتی‌بیوتیک مورد استفاده برای از بین بردن آن شوند

حیوانات خانگی و مقاومت آنتی بیوتیکی مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری.

 

 باکتری رشد می کند و تکثیر می شود و عفونت را بدتر و درمان آن را دشوارتر می کند.

 

دامپزشکان سعی می کنند با تجویز مناسب ترین آنتی بیوتیک برای باکتری، انتخاب دوز مناسب و توصیه مدت زمان مناسب از مقاومت آنتی بیوتیکی جلوگیری کنند.

به همین دلیل مهم است که دوره تجویز شده آنتی بیوتیک را به پایان برسانید، حتی اگر سگ شما بهتر به نظر برسد.

 

سوالات متداول

 

آیا می توانم بدون مراجعه به دامپزشک برای سگم آنتی بیوتیک دریافت کنم؟

 

آنتی بیوتیک ها فقط با تجویز دامپزشک در دسترس هستند.

به طور معمول، دامپزشک باید سگ شما را ببیند تا مشخص کند کدام آنتی بیوتیک بهترین است.

 

چه آنتی بیوتیک های انسانی برای سگ ها بی خطر هستند؟

 

چندین آنتی بیوتیک انسانی مانند آموکسی سیلین و مترونیدازول نیز در سگ ها استفاده می شود، اما دوز آن می تواند بسیار متفاوت باشد.

هرگز آنتی بیوتیک انسانی را بدون تجویز دامپزشک به سگ ندهید.

 

آیا سگ ها می توانند بدون آنتی بیوتیک با عفونت مبارزه کنند؟

 

برخی از عفونت های جزئی ممکن است خود به خود برطرف شوند، اما فقط یک دامپزشک می تواند این تصمیم را تعیین کند.

در اولین نشانه عفونت در سگ خود با دامپزشک خود تماس بگیرید

ترجمه مقاله